Να
μη
θυμάμαι
πια....................
18 Ιαν 2009
Πίκρα
γελασε πικρα η Λου στις Κυριακή, Ιανουαρίου 18, 2009
Ετικέτες προσωπικά
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
- Λου
- Ξέρω ότι το κορμί μου είναι πολύ εύθραστο. Οι φόβοι μέσα του μπορεί να το σκοτώσουν. Ξέρω την σκληρή φύση του μυαλού μου .Αυτό όμως διαφθείρεται από την εφυία και την επιθυμία. Ξέρω πως η ψυχή μου έχει τις δυνάμεις να μάθει τα πάντα. Ταυτόχρονα όμως ειναι τυφλή και τ' αγνοεί όλα. Ξέρω πως είμαι ένας από τους μικρούς βασιλιάδες της φύσης. κι όμως παρασύρομαι από τ' ανάξια και τ' άσχημα. Ξέρω πως η ζωή μου είναι γεμάτη πόνους. Ξέρω πως οι αισθήσεις μου ξεγελιούνται από τα πάντα. και για να καταλήξω, ξέρω πως είμαι ένας άνθρωπος ένα περήφανο και ταυτόχρονα καταστραμμένο πράμα.
εκαναν μια σταση
και Θεος η μουσικη
εκτίθεμαι...
ομορφες πινελιες....
16 ειχαν κατι να πουν:
Αχ Λου μου... Μεγάλη κουβέντα η λήθη. Και ακόμη μεγαλύτερη επιδίωξη, αν και τις περισσότερες φορές ουτοπική. Μου φέρνει στο μυαλό την ταινία Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού...
Είναι καλύτερα να το παλεύουμε πάντως... Όταν θέλουμε να πάμε μπροστά οι πίκρες είναι άχρηστες. Καλό σου βράδυ, φιλιά πολλά! :-)
Ανεφελιτσα....επαψα να γυρευω να παω μπροστα.....πανε χρονια τωρα.....προσπαθησα μονο να κρατησω την αξιοπρεπεια....μπα τιποτα......τη ληθη, μονο τη ληθη πια επιδιωκω.
Καλο βραδυ και σε σενα, δροσερο κοριτσι.
Να ΄σαι καλα!
kalhspera k kalh ebdomada Lou mou..
Καλησπερα, Ρομποτακο.....η καλη βδομαδα θα δειξει....
εσυ, και οι εδω φιλοιμου, οχι, δεν ανηκετε στη ληθη.
Πολλα φιλια!!!
κρατα τη μυρωδια της ληθης .
χαχα.....Μονσερατ....ερχομαι στα λογια σου.....να ρθει η στιγμη, που τη ληθη να μυριζω.....
Να μη θυμαμαι πια!!!
Με εκανες να γελασω, φιλε μου.....να ξερες ποσο το χρειαζομαι!!!
Καλημερα Λου
προχτες ταξιδευα και εμεινα μια βραδυα στο ΕΛ.Β. Ξενυχτισα στο νετ, ειχα μια παραξενη αισθηση οτι εισουν καπου κοντα.
Οσο για τη ληθη πηρε καπου το ματι μου αυτο......
hobbies: διπλωματία
για της τεμπελιάς την
τέρψη....
Προσεχε σε παρακαλω να εισαι καλα.
Καλημερα Vrettos......που με χανεις, που με βρισκεις, στη φαμπρικα ειμαι, ολημερις και οληνυχτις.Καπου θα ΛΟΥφαρα, και δε σε πετυχα.
Σε ευχαριστω, και καλη σου εβδομαδα!!!!
Θα μας δοθεί το χάρισμα και η μοίρα
να πάμε να πεθάνουμε μια νύχτα
στο πράσινο ακρογιάλι της πατρίδας;
Γλυκά θα κοιμηθούμε σαν παιδάκια
γλυκά. Κι απάνωθέ μας θε να φεύγουν,
στον ουρανό, τ' αστέρια και τα εγκόσμια.
Θα μας χαϊδεύει ως όνειρο το κύμα.
Και γαλανό σαν κύμα τ' όνειρό μας
θα μας τραβάει σε χώρες που δεν είναι.
Αγάπες θα' ναι στα μαλλιά μας οι αύρες,
η ανάσα των φυκιών θα μας μυρώνει,
και κάτου απ' τα μεγάλα βλέφαρά μας,
χωρίς ναν το γρικούμε θα γελάμε.
Τα ρόδα θα κινήσουν απ' τους φράχτες,
και θα 'ρθουν να μας γίνουν προσκεφάλι.
Για να μας κάνουν αρμονία τον ύπνο,
θα αφήσουνε τον ύπνο τους αηδόνια.
Γλυκά θα κοιμηθούμε σαν παιδάκια
γλυκά. Και τα κορίτσια του χωριού μας,
αγριαπιδιές, θα στέκουνε τριγύρω
και, σκύβοντας, κρυφά θα μας μιλούνε
για τα χρυσά καλύβια, για τον ήλιο
της Κυριακής, για τις ολάσπρες γάστρες,
για τα καλά τα χρόνια μας που πάνε.
Το χέρι μας κρατώντας η κυρούλα,
κι όπως αργά θα κλείνουμε τα μάτια,
θα μας διηγιέται -- ωχρή -- σαν παραμύθι
την πίκρα της ζωής. Και το φεγγάρι
θα κατέβει στα πόδια μας λαμπάδα
την ώρα που στερνά θα κοιμηθούμε
στο πράσινο ακρογιάλι της πατρίδας.
Γλυκά θα κοιμηθούμε σαν παιδάκια
που όλη τη μέρα έκλαψαν κι απόστασαν.
Κώστας Καρυωτάκης
Ξέρεις εσύ πού κολλάει... ;)
Να προσέχετε στο δρόμο.
Η "λήθη" έχει μόνο ένα γράμμα διαφορά
από τα "λάθη"...
Καλησπερα, Σκοτεινε Αγγελε....αγαλι αγαλι γινεται, ληθη η πικρα.....σαν παραμυθι ωχρη, πεθαινουμε τα λαθη μας, και συνεχιζουμε αδειοι (?)
Καλο σου βραδυ!!!
Ληθη, Λαθη.....κι ο δρομος που ξεχασαμε σε λαθος μονοπατι..........
ωραια που τα λετε, Ευγενη Κατασκοπε,
μα ελα που σας ''ξερω''
Καλησπερα σας!!!
ψιτ ψιτ Λου
εχεις μηνυμα!
http://paraxenies.blogspot.com/2009/01/proximidade.html
Να θυμάσαι Λου μου!
Να θυμάσαι ακόμα και τις πίκρες. Είναι μέρος της ζωής μας κι αυτές. Είναι δικές μας. Το ότι τις αντέξαμε μας προσθέτει λίγη αξία...νομίζω...
Καιρό έχουμε να τα πούμε. Είσαι ακόμα κλέφτρα ή το εγκατέλειψες το σπορ;-)
Καλημερα, Χριστινα.
Τι να πω?
ενα ευχαριστω, ειναι λιγο?
Να βρω μονο τον χρονο, να γραψω, να βρω χρονο, να ΚΛΕΨΩ.....
Σ' ευχαριστω, και οσονουπω ετοιμαζω και τα συνεργα, με γραμματα και pixels, συντομα θα αναφερθω....
Πολλα φιλια, και καλη βδομαδα!!!
Καλημερα, Φενια, καλη εβδομαδα......θα θελα μια βελγικη σοκολατα, τωρα, κατι θα χεις στα ραφια σου. Πικρη σοκολατα, φιλη μου, μα για την ωρα, εγω δεν θελω να θυμαμαι, ωσπου να ξυθυμανει η πικρα, απο τα χρονια, κι αναλαμπη γλυκεια, να γινει η θυμηση.
Να μην θυμαμαι πια....
μα δεν τα καταφερνω.
Πολλα φιλια, και να προσεχεις!!!
Δημοσίευση σχολίου