Εγώ χρειάζομαι τραύματα για να 'μαικείνος που είμαι, βέλη και ημερομηνίεςνα καρφώνονται πάνω μου, πόνο δίχως αιτίαγια να κλαίω τη μοίρα μου, ποθητή οδύνη,αγαπημένο μαρτύριο, δίψα για αίμα, χαράθανάτου στα εχθρικά μου χέριαπου με θέλουν νεκρό για να μ' αγαπούνεκαι μου ορμάνε από μέσα μουκαι κάνουν τον τρόμο χαράκωμα και τη λύπη στρατηγική της ήττας μου.Εγώ χρειάζομαι τραύματα για να κοιτάζωμ' αυτά -κόκκινα μάτια- τη μάχηόπου πεθαίνω στα χέρια του εαυτού μου.
13 Σεπ 2008
Χρειάζομαι τραύματα!!!
γελασε πικρα η Λου στις Σάββατο, Σεπτεμβρίου 13, 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 ειχαν κατι να πουν:
kalhmera Lou mu...
dyskola ta pragmata?
Εμ, βαζουμε κι εμεις το χερακι μας να τα δυσκολεψουμε, Ρομποτακο μου....ειναι που τελικα χρειαζομαστε τα τραυματα?
Καλη μερα, ομορφη να ειναι η Κυριακη σου!!!!!!
Ανέγγιχτη, επίπεδη ζωή, όλο ευθείες...Αυτό είναι το χειρότερο τραύμα. Οδηγεί σε αργό θάνατο...
Καλή σου μέρα!
Βιολιστρια.
Καλως ορισες κι εδω.
Κι κατα πως τα λες, να παρεκλινουμε απο την ευθεια, επιδιωξαμε κι εμεις τα φτωχα....μα βγηκε, φαλτσο η πορεια!
Τις καλημερες μου!!!!!!!!
Τι να κάνω για να χαμογελάσεις;
:-)
Να 'ξερες πόσο μου αρέσει το τραγούδι που έβαλες! Και μάλιστα σ' αυτήν ακριβώς την εκτέλεση!
Εγώ, γι' αυτό και μόνο, χαμογελάω:-)
Καλή βδομάδα!
Καλημερα, Φενια μου.
Το πρωινο της Δευτερας, με βρισκει με καλυτερη διαθεση.
Χαιρομαι που σου αρεσει η μουσικη...να υποθεσω οτι μιλαμε για την εκτελεση της Ελλης Πασπαλα, στο τραγουδι του Νινο Ροτα?
Καλη εβδομαδα, φιλαρακι!!!!!!
Οι πληγές είναι τα παράσημά μας...
Δεν ξέρω ποιος ποιητής το έχει γράψει (αν το έχει γράψει κάποιος ποιητής), αλλά εμένα μου το έλεγε συχνά - πυκνά ένας άνθρωπος που εκτιμούσα πολύ και πάντα υπολόγιζα τη γνώμη του.
Καλησπερα Λου μου!
Τι σημασια εχει εκεινος που το γεννησε?
Για εκεινη που το γραψε, εκεινη πονεσε............
ετσι πονεσε κι εμενα..............το τραγικοτερο?
Η Λου ειναι, που στρεφει το μαχαιρι.......
Καλησπερα, Ανεφελιτσα!!!!!!!
Έχω κάτι σημάδια που το καθένα κρύβει τον πόνο του απλώνοντας από πάνω χαμόγελα, νέους έρωτες και παλιες λέξεις.Έχω κάτι σημάδια που αν τα δείξω θα γίνουμε όλοι ένα...
Καλημερα, Αλλε.
Σημαδια στο κορμι, σημαδια στην ψυχη, σημαδεμενες ψηφιακες ανταποκρισεις........
Ομορφοι στιχοι, μελαγχολιες του Σεπτεμβρη!!!!!
Μενω αφωνη! Δεν ξερεις τι μου εφερες! "Πεθαινω στα χερια του εαυτου μου..."
Καλησπέρα, γλυκιά Πεταλουδίτσα.....κάπως έτσι ένοιωσα κι εγώ, κλέβοντας το ποιήμα, θύμησες, θύμησες, σημάδια και τραύματα....σήμερα πια, και τραυματισμένο ιστολόγιο, μα που θα πάει........θα το φτιάξουμε.
Πολλά φιλιά!!!!!
Δημοσίευση σχολίου