Τι φταις αλήθεια.
Κανείς δε σου μαθε το δρόμο για το "εμείς".
Και το χειρότερο, κανένας δε σε εκπαίδευσε
να επενδύεις στο "εγώ".
Σαν επαίτης εκλιπαρείς μπροστά στην πόρτά του "εσείς".
Έσπασες αμέτρητες φορές τα μούτρα σου, προσπαθώντας
ανάμεσα σε σκοτάδια ν' ανακαλύψεις το "εσύ".
Σ' έπιανε πάντα πανικός στη θέα και στη σκέψη του "αυτοί".
Και στην απελπισία, στο χαμό σου, φώναξες
"Αυτός! Αυτός!"
Κι έπιασες ένα πιστόλι, να πολεμάς.
Τι φταις!
Αν κάποτε καθίσεις λίγο να ξαποστάσεις από τη μάχη σου,
θυμήσου μια λεξούλα που σου ξέφυγε.
Θα θελα να στην κρύψω ανάμεσα στις χούφτες σου
(θυμάσαι το "δαχτυλιδάκι" που παίζαμε παιδιά; )
"Μαζί". "Μαζί". Τη λένε τη λεξούλα μου τη μαγική.
Και μη βιαστείς να την πετάξεις. Μπορεί μια μέρα
να σου χρειαστεί. Πολλά φιλιά.
29 Μαΐ 2008
"Μαζί".
γελασε πικρα η Λου στις Πέμπτη, Μαΐου 29, 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
14 ειχαν κατι να πουν:
Πόσο όμορφο και αληθινό ποίημα Λου μου! Εγώ, εσύ, αυτός... να γιατί τις λένε αντωνυμίες. Αντί ονομάτων λειτουργούν. Αντί για μας τους ίδιους, συχνά - πυκνά.
Εκείνο το "μαζί"... Πόσες φορές το είχα και το έχασα! Και πόσες άλλες το ζητούσα και δεν ήταν πουθενά!
Αχ!...
Εύχομαι εσύ να μην το χάσεις ποτέ! Καλό σου βράδυ γλυκιά μου!
:-)
Καλησπερα Ανεφελη.....μια ζωη, στο ''εγω'' , ''εσυ'', ''αυτος''.....καπου βαρεθηκα.....και τωρα στο ''μαζι''....παλευω παλι ψαχνοντας το γιατι!
Του ποιηματος αισθανομαι αποδεκτης, φιλη μου.....γμτ μου....γιατι????
Καλο βραδυ και σε σενα, Ανεφελιτσα....ειθε να βρεις το ''μαζι'' που αναζητας!
Λίγο ελλειπτική και μυστηριώδης η γραφή σου, αλλά πάντα καίρια. Σε φιλώ.
Καλησπερα Σπυρο....η γραφη βεβαια δεν ειναι δικη μου......απλα με εκφραζει...και συνεπεσε με καιρια συναισθηματα μου.
Καλο Σβατοκυριακο Ιονιε ζωγραφε!!!
Φιλια!!!
"Μαζί", ε;............
Ξέρεις, ενώ είμαι του "μαζί" σε όλες τις περιπτώσεις και σε όλες τις μορφές (ερωτικά, φιλικά, "λαϊκά " κλπ) αυτή τη στιγμή με κάνεις κι αναρωτιέμαι αν στην πραγματικότητα υπάρχει κάτι τέτοιο. Το απόλυτο "μαζί" εννοώ. Σκέφτομαι ότι εγώ δεν μπορώ να εγγυηθώ στον εαυτό μου για τον εαυτό μου...πώς τολμώ να λέω "μαζί" και να το εννοώ για διάρκεια μεγαλύτερη της στιγμής που το λέω...
Τώρα, βγαίνει νόημα στον προβληματισμό μου ή μόνο εγώ τον καταλαβαίνω; :-)
Φιλάκια, Λου
Με προβλημάτισες βραδιάτικα...
Α ρε Φενια....δυσκολα μου βαζεις.....στιγμιαιο το ''μαζι'', στιγμιαιος ο ''ερωτας'', στιγμιαια η ''ηδονη''...στιγμιαια η ''ευτυχια''....απεραντη η μοναχικοτητα μας....δεν ξερω....τι να πω....απλα διαβασα το ποιημα...και στη φαση που ειμαι αυτο τον καιρο....με εκαψε.
Να θελω ν' απαρνηθω το ''μαζι''....να μη θελω να γυρισω στο ''εγω''....
Ποιος ξερει...ισως φταινε τα φεγγαρια...
Καλο Σαβατοκυριακο, φιλη μου!!!
Γιατί με λες "Ιόνιο ζωγράφο";, μάλλον για "αιώνιος" θα μου πήγαινε.
Γιατί σ' αγαπάω; Επειδή έχεις βάλει αυτή τη μόρτικη μουσική;
Η σχεση μου με το Ιονιο ειναι προαιωνια...Σπυρο...προτου πριν γεννηθω...το λατρεψα αυτο το μερος....ημουνα η μελλοντικη ματια στον Πελεκα....η αυριανη βουτια στο Γιαλισκαρι.....και τωρα που εγινα το αυριο, ειχες την ατυχια να συνομιλεις μαζι μου....κι αυτη η τεχνη σου....στο καβαλετο του Photoshop....αιωνια και τωρινη...ενας κυκλος στην πλαναισθηση του χρονου...και του Ιονιου.....
Ιονιο...το μεγαλειο της φυσης!!!!
Η δε μουσικη....εχεις δικιο...μορτικη...επηρρεασμενη...απο την Ανατολη, μα και τους Κελτες....ανθρωπινη....παγκοσμια...μιξη πολιτισμων.....αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου, Σπυρο....σκεψου με να χορευω....νυχτα ερημη, στον Αη Γορδη....δως μου μια ψηφιακη εικονα....γι' αυτο με αγαπας.....δεν ειμαι παρα ο πολιτισμος του οχλου....αδυναμη να φερω την αλλαγη....προβοκοταροντας ομως το συστημα........ας οψεται το nosce te ipsum της ματαιοδοξιας μου!!!
Την ελευθερια θα την φερουν οι αστοι!!!
Καλο απογευμα, αΙονιε φιλε!!!
Είναι επιτακτική ανάγκη (μου) να μου 'πεις περισσότερα για τη σχέση σου με τον τόπο μου. Επιτακτικότατη.
Εγώ τώρα τρέχω να αναρτήσω μια ζωγραφιά που έκανα με μια φωτογραφία του Άη-Γόρδη.
Τον Άη-Γόρδη τον γνώρισα από 8 χρονών, όπου δεν υπήρχε τίποτα. Χρόνια που αποκλείεται να τα ξεπλύνει ούτε ο θάνατος.
Γράψε μου ένα μέηλ (όπως Yale)
Σ' ευχαριστω για την αφιερωση.....Σπυρο....εβαλα τη βαρκα μου στον κυκλο....και βουτηξα στα παγωμενα νερα....νυχτα στον Αη Γορδη...μη με βγαζετε απο εκει!!!
Η πιο έξυπνη απόδραση από τον κύκλο.
Πες μου τη σχέση σου με τον τόπο μου, please.
Η σχεση μου με την Κερκυρα ειναι καπου στο μελλον, Σπυρο.....δουλευω ενα κειμενο...που καποια μερα θα διαβασεις.
''Ο μόνος τρόπος να ζήσεις το μέλλον είναι να το επινοήσεις.''
Εκει θα δεις τη σημασια εχει η Κορφού, για μενα.
Καλο σου βραδυ, Ιονιε ζωγραφε!!!
Θουκυδίδη,Σικελικά,βιβλία 6-7,η διάβαση του Ασσάνιρου ποταμού.Για αρχή.Τα υπόλοιπα "μαζί"
Καλησπερα Ανταρτη, ο Φαιακας να υποθεσω?
Δημοσίευση σχολίου