ένοχα μάτια...

Αυτό συχνά παθαίνουν κι άτομα, που αν έχουν
επάνω τους μια φυσικήν ατέλεια, όπως
γεννησιμιά – σ’ αυτό δε φταίνε οι ίδιοι, αφού
δεν μπορεί η πλάση να διαλέξει την αρχή της –
είτε από υπερτροφία ενός στοιχείου, που συχνά
σπάζει τα λογικά προχώματα και φράγματα,
είτε από κάποιο χούι, που τα σωστά φερσίματα
παραμορφώνει – σ΄ αυτούς λέγω τους ανθρώπους
που ναι σημειωμένοι μ’ ένα ελάττωμα, είτε
δώρα της φύσης, είτε λάβωμα της τύχης –
κι αν κατά τα’ άλλα οι αρετές τους είναι αγνές
σαν θεία Χάρη κι άπειρες, όσες μπορεί άνθρωπος
να σηκώσει – στην κοινή εχτίμηση
θα ζημιωθούν από την ξέχωρη αυτή βλάβη.
Το κακό τρίμμα κάνει κι όλη την αγνή
ουσία μιας ζύμης να κατακριθεί.

‘’Hamlet’’
William Shakespeare








Να γράψω να μην γράψω…..κι όμως η εικόνα δεν φεύγει από το μυαλό μου. Ξυπνάω μες’ την νύχτα χαράματα 3ης Ιανουαρίου με συναισθήματα ανάμεικτα (είναι που το γιορτινό πανηγυράκι τελειώνει) και να ‘μαι στον δρόμο για το προς το ζην. Ένα υπέροχο φεγγάρι (από τα ωραιότερα που έχω δει ….) μάχεται την μέρα και γαληνεύει την ψυχή μου (πόσο emo γίνομαι όταν πάω για δουλειά….δεν μπορείτε να διανοηθείτε).
Και μες την βουή …..αναχωροαφικνούμενο πλήθος….το μάτι πέφτει εκεί που δεν ήθελε, ένα μεσήλικο ευκατάστατο ζευγάρι με ένα μικρό κοριτσάκι κάπου στα οχτώ, σε αναχώρηση εκδρομική για Βιέννη. Ένας οχτάχρονος άγγελος η μικρή, πανέμορφη ειλικρινά….πλασμένη αν δεις το πρόσωπό της για ηρωίδα κλασικού μυθιστορήματος…
Κι όμως…..η μικρή δεν είχε χέρια….ή…ήταν μάλλον τόσο ατροφικά όπου χωρίς μπράτσο αγκώνα και βραχίονα….μόνο δυο παλάμες στο ύψος της μασχάλης…ειλικρινά (δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο….κι ας έχω δει τόσα πολλά) σε σόκαρε….ήθελες να τραβήξεις το βλέμμα σου κι όμως δεν μπορούσες.
Η μικρή μου θα ‘ ναι στην χριστουγεννιάτικη Βιέννη τώρα (φαντάζομαι ότι, ό,τι ζητά θα το ‘χει)….ξέρω ότι θα μεγαλώσει…θα επιβιώσει….θα πάρει τη ζωή της – αν όχι στα χέρια της- στην ψυχή της….και μια μέρα θα αφήσει άναυδο τον περίγυρό της με τα κατορθώματά της…
Δεν την φοβάμαι….
Εμένα όμως ποιος θα μου διώξει τις ενοχές?
Τις δικές σου ενοχές ποιος θα τις διώξει?
Τα μάτια μας πόσο αυτή την ψυχούλα θα ταλαιπωρούνε?
Καλό σας βράδυ….