Τι είναι η ζωή μας?
Ένα έργο πάθους,
Η ευχαρίστησή μας
η μουσική της διχόνοιας'
Οι μήτρες των μανάδων μας
το κοπιαστικό σπίτι,
Όπου ντυνόμαστε γι' αυτήν
την σύντομη κωμωδία....
Ο φρόνιμος ουρανός είναι
ο άγρυπνος παρατηρητής
που κάθεται και
σημειώνει τα λάθη μας.....
Οι τάφοι που μας κρύβουν από το ερευνητικό φως του ηλίου
Είναι σαν την πεσμένη αυλαία, όταν το έργο τελειώσει.
Όμως εμείς παίζουμε βαδίζοντας στην τελευταία ανάπαυση
Και πεθαίνουμε στα σοβαρά, αυτό δεν είναι αστείο.
Σερ Ουόλτερ Ράλι.
5 Δεκ 2007
Καλημέρα.....
γελασε πικρα η Λου στις Τετάρτη, Δεκεμβρίου 05, 2007
Ετικέτες τέχνες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 ειχαν κατι να πουν:
Δημοσίευση σχολίου